El çek tabip el çek sinem üstünden,
Sen benim derdimi bilebilmezsin.
Yarem yürektendir yoktur ilacı,
Sen benim yaremi sarabilmezsin.
Yüzün güleçtir içerin hayın,
Çeken bilir bu sevdanın yayın.
Yıktın viran ettin ömrüm sarayın,
Sen onun bir taşın örebilmezsin.
“Unut Artık…” diyenlerin ne dediğini anlayamaz.
Yıllar yıllar üstüne binmiş,
artık kapanmaz bir yaranın içinde yaşar.
Yara kendinde değildir aslında.
Yara onun vatanıdır.
İlkbaharın gelmesi, gürül gürül akan nehirler,
Yeni pişmiş ekmek kokusu…
Kalbinde mutlu günlere ait anıların
kapağını açan ne varsa düşmandır.
Sevdasının yarasını yuva belleyenler
Dünyaya başını çevirmez bir daha…
0 yorum :
Yorum Gönder