Nişan...

Bazı yazılar kara yazılıyormuş

Bazı yazılar hiç okunmuyormuş

Bazı sevdalarsa yarım kaldığı için o sevdalılar o hatırada hep genç durduğu için ölümsüzmüş meğer...

Gidende değil kalanda yaşadığı için.

Ne yağan kar, ne bitmeyen yağmur..

Hiçbiri söndürmüyormuş bazı kederleri...

Sonra üzüntü de soluyormuş gençlik gibi

O yokluğa da alışıyormuş insan...

Soğukta kalmış bir can gibi örtüyormuş üzerini her hatıranın...

Onca yeni yaranın içinde kaybolmasın diye bir nişan bırakıyormuş üzerine.

Unuturum diye değil kaybolmasın diye....

Bir ağaç, bir menekşe, kimsenin bilmediği bir şarkı...

Bir şiir, duyulmayan bir fısıltı ve bir dua belki de...

Benden uzakta mutluysa olduğu yerde sağ olsun yeter diye...