Hz. Fatıma radıyallahu anha Efendimiz aleyhisselatu vesselamın kainatı üzen vefatından sonra cümle şairlere en latif şah beyitlerini unutturacak avazı:
Bismillahirrahmanirrahim
"Topraklar altında gizlenene de ki,
bağırmamı ve feryadımı duyuyor musun?
Öyle musibetler başıma geldi ki,
gündüzün başına gelseydi kararır gece oluverirdi.
Ben Muhammed'in (s.a.v) gölgesinde himaye altında idim,
Hiçbir zulümden (düşmandan) korkmuyordum.
O benim güzelimdi.
Bu gün zelil ve zulme uğramaktan korkuyorum,
Bana zulm edeni ridamla def ediyorum.
Kumru gam ve kederden gece bir daha ağlasa,
bir sabah vakti ağlarım.
Senden sonra hüznü munisim kılacağım,
sana gözyaşı döküp ağzımı açacağım (onu silah edineceğim).
Ahmed'in türbesini koklayana ne gam,
Uzun bir zaman güzel bir koku koklamasa da.
Babacığımmmm...
Vesselamun aleykum ve rahmetullah...
0 yorum :
Yorum Gönder