Divit, tüy kalem ya da kelamın nakşı için her ne kullanılıyorsa, tükenmezinden olan mürekkebe değil de gözyaşına batırılsa, kağıda ne yazardı ki acep?!…
O vakit tükenmezinden mi yoksa, ucu yanığından mı olurdu mektup?
Herkes kendi yazısını… kendisi yazar aslında…
Ucuzsa mürekkebi, yazan siler kendini…
Ben silmem kimseyi,içten yazılmamış her yazı zamanla uçup gider…
Bu kadar kelamdan sonra bazen susmalıyım diyorum kendime..
Susmalıyım ki Gönlümün sesi Gönüllere ulaşsın…
Ben susmalıyım ki tüm zor cümleler Gönlümü dinleyenlere kalsın…
Dilimle konuşmak canımı çok acıttı..
Bari Gönlümden konuşayım da birazda canımı acıtanların, canları acısın…
“Kırgınım efendim vesselam!”…
0 yorum :
Yorum Gönder