Uçak, babama selam söyle...

Karlı bir akşamdı Ankara'da; 

Son kez elele yürümüştük, 

Bitmesin istediğimiz yola. 

Kısacık beraberliğimizin 

bütün anılarını sığdırmıştık. 

Yazarsın bana demiştin. 

Bende yazarım sana sık sık. 

Ağlıyordum.... 

Sen görmeyesin diye 

kaldırmıyordum başımı. 

Elimi daha sıkı tuttun, 

Anlıyordun.... 

Bu ayrılığa dayanmıyordu kalbim, 

Öğrettiğim çiçek adlarını unutma dedin, 

Kelebekleri kitap arasında kurutma, 

Sık sık fotoğraf çektir, yolla bana, 

Kitaplarım sana emanet, 

İncitme kimseyi, kin büyütme kalbinde... 

Beni bekle... 

Yol bitti, gidiyordun artık; gittin 

Sokakta gördüklerimi, 

filmlerdeki aktörleri sen sandım bir süre, 

Kin büyütmedim kalbimde söz vermiştim sana diye, 

Kitaplarını okudum, kelebeklerine dokunmadım, 

Öğrendiğim çiçek adlarına yenilerini ekledim, 

En çok fesleğeni, çoban heybesini,

 akşam sefasını sevdim. 

Seni beklerken çok şey öğrendim, 

Yolunu gözlediğim, sevdiğim ilk adam... 

Nasıl olsa bulacaktır diye, 

her görüşümde aynı sesle seslendim 

Uçak, babama selam söyle... 

Beni kötü rüyalardan uyandıran 

sevdiğim ilk adam... 

Bir bilsen seni nasıl özledim... 

Kar yağıyor şimdi, otuz yaşım bitti, 

Kitapların bende, kelebekler gibi kar taneleri, 

Kendi yolumda yürürken hiç unutmadım o cümleyi; 

Selamını aldım babacığım, 

Kin büyütmedim kalbimde.... 

Küçük kızının gözleri hala senin çiçeklerinde. 

Uçak, babama selam söyle... 

Uçak, babama selam söyle...

Yemin..

Yemin

Canım sağ oldukça rahmetli babam

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Ak sütün emziren ihtiyar anam,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Yerindedir daha aklım, iradem

Ve işte yeminim, işte ifadem!

İlk insan, ilk nebi Hazreti Âdem,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Meylim ne şöhrete, ne saltanata;

Hak için sarıldım ben bu sanata;

Kür-Şad, Bilge Kağan, Oğuzhan Ata,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Önümde dururken Türklüğün hâli,

Susup da boynuma almam vebali;

Ebubekir, Ömer, Osman ve Ali(r.a)

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Esir iken Kırım, Kerkük, Türkistan,

Bana zindan olur Maraş, Elbistan

İbni Sîna, Dedem Korkut, Alparslan

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

İmanda bu fire, zillete bu zam!

Doymuyor yüreğim ne kadar yazsam.

Farabi, Gazali, İmamı Azam,

Susarsam, hakkını helal etmesin.

Nusret versin yeri, göğü yaratan

Çekip çıkartalım akı karadan

Ertuğrul Bey, Osman Gazi, Murat Han,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Ülküm aşk çölünde Veysel Karani

Ulubatlı Hasan eyler göreni

Fatih, Ak Şemsettin, Molla Gürani

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Bu yol bahadırlar, ermişler yolu;

Kendini davaya vermişler yolu!

Şeyh Mevlana, Derviş Yunus, Köroğlu,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Türkçe sevdalanan, İslâmca yanan

Adar milletine bir değil bin can

Yavuz Sultan Selim, Barbaros, Sinan

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Uyutulmuş köy, nahiye, ilçe, il

Yüreğimi yetmiş yerden yara bil;

Mehmet Âkif, Osman Batur, Şeyh Şâmil

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Usta savaşçılar, genç mücahitler

İmkanıma hizmetime şahitler

Basbuğ, ülküdaşlar, aziz şehitler,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

İçimde İslâmın ince mânâsı

Önümde Türklüğün soylu davası

Oflu Kör Şakirin Elif anası,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Sevdim, milletime gönlümü verdim

Zalimin zulmüne göğsümü gerdim

Kırıkhanlı Kâzım, Niksarlı Nedim,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Kemalimiz, Turanımız, Hacımız

Beraberdir sevincimiz, acımız

Mutta davar güden Zeynep bacımız,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Mühim değil güceneni, küseni

Allah sevmez haksızlığa susanı

Yozgatın Yerköylü Yetim Hasanı,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Komünist, siyonist, pusudan çıktı

Dinime saldırdı, töremi yıktı

Gönenli Gülizar, Bünyanlı Sıtkı,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Yurdum bir kağıttır ışık beyazı

Üstünde insanlar mukaddes yazı

Genci, ihtiyarı gelini kızı,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Mazlumlar hakkını almayıp ele,

Günü gün edersem zalimler ile

Evdeşim, öz kızım, öz oğlum bile,

Susarsam, hakkını helâl etmesin.

Allah rızasıdır arzum, emelim!

Bu necip milleti ondan severim

Hazreti Muhammed(S.A.V) gerçek rehberim,

Susarsam, hakkını helal etmesin.

Abdurrahim KARAKOÇ

Yarına kalsa da yanına kalmaz..

Günah...

İntikam...

İntikam hesabın kapısını çalar.

Bazen vazgeçmek zorunda kalırsın.

Ya arkadaşından

Ya aşkından.

Kanatsız kuşlar uçmayı

Uçmaktan yorulan durmayı

Sahipsiz kuşlar yuvayı özler.

Her günahın bir zalimi 

Bir şeytanı vardır.

Yarına kalsa da

Yanına kalmaz..

Ey Sevgili...

Senin kalbinden sürgün oldum ilkin

Bütün sürgünlüklerim bir bakıma

 bu sürgünün bir süreği

Bütün törenlerin şölenlerin ayinlerin

 yortuların dışında

Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim

Af dilemeye geldim affa layık olmasam da

Uzatma dünya sürgünümü benim

Güneşi bahardan koparıp

Aşkın bu en onulmazından koparıp

Bir tuz bulutu gibi

Savuran yüreğime

Ah uzatma dünya sürgünümü benim

Nice yorulduğum ayakkabılarımdan değil

Ayaklarımdan belli

Lambalar eğri

Aynalar akrep meleği

Zaman çarpılmış atın son hayali

Ev miras değil mirasın hayaleti

Ey gönlümün doğurduğu

Büyüttüğü emzirdiği

Kuş tüyünden

Ve kuş sütünden

Geceler ve gündüzlerde

İnsanlığa anıt gibi yükselttiği

Sevgili

En sevgili

Ey sevgili

Uzatma dünya sürgünümü benim

Bütün şiirlerde söylediğim sensin

Suna dedimse sen Leyla dedimse sensin

Seni saklamak için görüntülerinden

 faydalandım Salome'nin Belkıs'ın

Boşunaydı saklamaya çalışmam

 öylesine aşikarsın bellisin

Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için

Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini

Deniz gözlerinden alır sonsuzluğun haberini

Ey gönüllerin en yumuşağı en derini

Sevgili

En sevgili

Ey sevgili

Uzatma dünya sürgünümü benim

Yıllar geçti sapan olumsuz iz bıraktı toprakta

Yıldızlara uzanıp hep seni sordum

 gece yarılarında

Çatı katlarında bodrum katlarında

Gölgendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba

Hep Kanlıca'da Emirgan'da

Kandilli'nin kurşuni şafaklarında

Seninle söyleşip durdum bir ömrün 

baharında yazında

Şimdi onun birdenbire gelen sonbaharında

Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim

Af dilemeye geldim affa layık olmasam da

Ey çağdaş Kudüs (Meryem)

Ey sırrını gönlünde taşıyan Mısır (Züleyha)

Ey ipeklere yumuşaklık bağışlayan 

merhametin kalbi

Sevgili

En sevgili

Ey sevgili

Uzatma dünya sürgünümü benim

Dağların yıkılışını gördüm bir 

Venüs bardağında

Köle gibi satıldım pazarlar pazarında

Güneşin sarardığını gördüm 

Konstantin duvarında

Senin hayallerinle yandım 

düşlerin civarında

Gölgendi yansıyıp duran bengisu pınarında

Ölüm düşüncesinin beni sardığı şu anda

Verilmemiş hesapların korkusuyla

Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim

Af dilemeye geldim affa layık olmasam da

Sevgili

En sevgili

Ey sevgili

Uzatma dünya sürgünümü benim

Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır

Mezarlardan bile yükselen 

bir bahar vardır

Aşk celladından ne çıkar madem ki yar vardır

Yoktan da vardan da ötede 

bir Var vardır

Hep suç bende değil beni yakıp yıkan 

bir nazar vardır

O şarkıya özenip söylenecek

 mısralar vardır

Sakın kader deme kaderin üstünde 

bir kader vardır

Ne yapsalar boş göklerden gelen 

bir karar vardır

Gün batsa ne olur geceyi onaran 

bir mimar vardır

Yanmışsam külümden yapılan 

bir hisar vardır

Yenilgi yenilgi büyüyen 

bir zafer vardır

Sırların sırrına ermek için sende 

anahtar vardır

Göğsünde sürgününü geri çağıran 

bir damar vardır

Sendan ümit kesmem kalbinde merhamet adlı 

bir çınar vardır

Sevgili

En sevgili

Ey sevgili

Leyla sevmek hoştur amma, Mecnun olmak başkadır başka...

Mecnun ne vakit Leyla'nın izine rastlasa

 dayanamaz, koşmaya başlardı. 

Yüzünün rengi safrana döner 

bedenindeki tüyler baştan ayağa diken kesilirdi. 

Vücudunu bir titreme kaplardı. Birisi ona dedi ki; 

Leyla yokken senden yiğidi yok şu alemde.

 Sahralardaki aslanlardan da 

dağlardaki vahşilerden de korkmuyorsun. 

Ama Leyla'nın adı anıldı mı 

söğüt gibi titremeye başlıyorsun. 

Dertli Mecnun boynunu büktü, 

- Bakın görün işte, aslanlardan korkmayan kişi

 aşk aslanının karşısında nasıl sinmiş, 

dize gelmiş, bekliyor. Aşkın kuvvetidir bu, âşıklar da 

onun ayakları altına düşmüş karıncalar. 

Mecnundan evla mecnun oldu Leyla’da Mecnun

Yok olurdu lena, lena’da olmasaydı nun

Bildi dünya edna, Leyla ise misali kum

Vardı ya Mevla, vardı Mevla’ya dünya da Leyla da onun

Ateş olmasa erir miydi mum

Aşk olmasa bilir miydi Mecnun

Adını yazabilir miydi kalem onun.

Leyla sevmek hoştur amma

Mecnun olmak başkadır başka

Aşık olmak hoştur amma

Sadık olmak başkadır başka...

Ruhunuzu Yüzünüze Giyecek Kadar Cesur Musunuz?

"İki yüzlü insanların dillerinde tat

Kalplerinde fesat gizlidir ."

Hz.Ali (Radyallahu anh)

İnsanlar tuhaftır. Kötü bir şey yapmakta olduklarını sezinleyecek olurlarsa kesinlikle ilk önce vicdanlarını susturacak bir sebep bulurlar. Kötü işler sahibi olanlara sorunuz; hepsinde kendi kendilerine bulunup uydurulmuş ve özenle pekiştirilmiş sebeplere rastlarsınız.

Artık hemen hemen her küçük şeyde bir rekabet veya her iyiliğin arkasında bir art niyet olan bir dünyada yaşıyoruz. Etrafımız aynı amaca hizmet eden yaratıklarla dolu..Görünüşleri beşeriyeti yansıtsa da, yüzlerine yapışmış korkunç maskeler eleveriyor sahtekarlıklarını. İnsanlara güvenmek her geçen gün daha da zor bir hal alıyor çünkü neredeyse herkes artık ikiyüzlü ve siz arkanızı onlara döner dönmez ikinci yüzlerini göstermekte geç kalmıyorlar. Bu tip insanlara ikiyüzlü veya sahte insanlar sıfatlarını kullanıyoruz.

 Bir kişinin böyle bir insan olduğunun farkına vardığınızda ilk yapmanız gereken bunu kabul etmenizdir ve bu kişinin hiçbir zaman sizin için dürüst bir arkadaş olamayacağını bilmeli ve unutmamalısınız. Bu tip insanlara karşı öfkeli ve saldırgan olmayın bunun yerine onlarla yüzleşin ve onlara eyledikleri davranışlardan hoşlanmadığınızı belirtin. Ayrıca bu tip insanlarla kişisel bilgilerinizi paylaşmaktan kaçının. Yapabileceğiniz başka bir şey ise onların eylemleri için kesinlikle üzülmeyin ve kesinlikle kendinizi onlarla aynı kefeye koyarak onlarla aynı oyunu oynamayın.

İkiyüzlü insanlar sizin çevrenizdeyken sizin en iyi arkadaşınızmış gibi davranan ama arkanızı döndüğünüz anda hançeri saplamaya hazır olan insanlardır. Size karşı çok nazik ve kibar davranabilirler ama arkanızı döndüğünüz an bunun tam tersi bir tutuma sahip olurlar. Sizin hakkınızda ileri geri, kötü konuşabilirler ve dedikodular yayabilirler. Etrafınızda böyle insanların olması hayatınızı bir nebze daha zor bir hale sokacaktır. Bu tip insanlara güvenme lüksünüz yoktur veya bu tip kişilerle planlarınızı paylaşamazsınız ve bu tip insanlardan dürüstlük beklemenin hiçbir anlamı da yoktur. Böyle insanlar bencildirler ve genellikle de sizi aldatmaya çalışırlar. Bu kişilerin arkadaşlığınıza layık olmadığını anlayın. Onları görmezden gelin ve hayatınıza devam edin. En önemlisi de hiçbir zaman onlardan biri olmamaya özen gösterin.

Selam ve dua ile...